Onkoloji’de 7 saat!

Kartal Lütfü Kırdar Şehir Hastanesi Onkoloji Bölümü'nde, 6 Mart saat 14:10’da Hematoloji randevumuz vardı.

Saat beş civarında doktorumuzun yanına girebildik!

Yani üç saat bekledikten sonra.

Öyle ki hastane boşalmış; sekreterler, diğer doktorlar yavaş yavaş gitmiş, bizim doktorumuz hastalarını görmeye devam ediyordu.

Biz romatolojiye destek amaçlı yapılacak testler için buradayız.

Bekleyen hastaların çoğu ise onkoloji hastası.

Hele bir de ileri yaşta olup, ayakta durmaya dermanı olmayan, boş bir sandalye hatta sedyede uzanarak bekleyen hastalar dahi gördüm.

10 Mart cuma günü ise sonuçlarımızı almak ve doktorumuzla görüşmek için sabah hastaneye geldik.

Sıramız 34,

Saat 09:00 ve içeride de 5 numaralı hasta vardı.   

Artık telefondan okumak sarmayınca gidip bir gazete aldım ve reklamları dahil okudum gazeteyi. 

Olmadı!

Birkaç bahçe turu, biraz açık havada oturmak derken öğle molası saati gelmişti.

Doktorumuzun özverisini görmemek için vicdanen kör olmak gerekir.

Elindeki yiyecek paketiyle molaya çıkmaya yeltenince bir hastası;

“Ama sen bize bakmadan mı gideceksin?” diye serzenişte bulundu. 

“Şunu bi yeseydim” demesiyle, paketi danışma masasına bırakıp odasına dönüp hastayı çağırması bir oldu.

Zira yaşlı kadın;

“Napalım yani biz de daha yemek yemedik...” demişti.

Öğle molasının yarısı bitmişti zaten çıkma hamlesi yaptığında...

Öğlen molasından sonra…

Saat iki… 

İki buçuk…

Üç…

Üç çeyrek derken 33 numara yandı ekranda…

“Oh be” dedik, kapıya yöneldik.

Pek çok hasta, sırası çok sonra olmasına rağmen, her kapı açıldığında bir sebep belirtip, kendisini öne almasını istiyordu doktordan.

Yaşlıyım… 

Gribim… 

Çarpıntım var… 

Yolum uzun… vs.

Doktor bey ise bunun mümkün olmadığını, “kul hakkıdır” diyerek nazikçe geri çeviriyordu.

33 numaralı hasta odadan çıktıktan sonra doktor da ardı sıra çıkıp asistanıyla sanıyoruz ki acile ya da başka bir birime gitti.

Bir yarım saat daha öylece bekledikten sonra, bizim hastaneden çıkmamız saat dördü geçmişti.

Yaklaşık 7-8 dakikalık bir görüşme için yedi saat beklemiştik.

Biz onkoloji hastası değiliz.

Doktorumuzun görüş istemesi üzerine gönderildik o bölüme.

Fakat onca bekleyen kanser hastası, oldukça yaşlı ve ayakta zor duran insanları görmek bizi kahretti.

Bu sistem doğru değil.

İnsanları bu kadar bekletmek olmuyor.

Doktorumuzun fedakarlığından oldukça etkilenip, onun için de ayrıca dertlendik.

Yemek molasından dahi fedakarlık yaparak, herkesten geç saate kadar çalışıp hasta görüyor.

Ancak sistem ağır aksak ve insanlara çile çektiriyor.

Bir çaresi vardır diye düşünüyorum.

Bir sistem oturtulabilir.

Mesaj sistemiyle, saat periyotları çok rahat düzenlenebilir.

Övündüğünüz(!) sağlık sistemini lütfen işlevsel hale getiriniz…!