Sosyolojik problemler ve gerçeklerimiz

Pandemi bitsin fakat biz sezon bitene kadar stadyuma girmeyelim...

Bu sosyal medya çılgınlığı her maç beni yeniden tekrara düşürüyor. Anlık, maçlık, pozisyondan pozisyona verilen tepkiler öyle acımasız ve hem olumlu hem olumsuz abartılı ki gözlerime inanamıyorum.

Evet hepimiz Bursaspor'un iyiliğini istiyoruz bundan yana en ufak şüphem yok. Elbette herkesin bir görüşü ve bunu dile getirme üslubu da var. Biz problemi empati yapmamakta ve duygularımıza yenik
düşmekte yapıyoruz.
İş yerinizde çalışıyorsunuz, birileri gelip sattığınız her ürüne, oturmanızdan kalkmanıza sürekli bir eleştiri getiriyor. Ne hissedersiniz? Futbol bu bahsettiğim olgudan tamamen farklı, seyircisi, popülaritesi yüksek olan bir endüstri fakat bazen o kadar ileri gidiyoruz ki ilk verdiğim örnek normal kalıyor.

Çocukların şu an tutunduğu tek dal ellerinde kalan özgüvenli oyunları. Saha içinde hali hazırda farklı bir skorla geride olan takım, ligde çıkacağı dört hedef maçı ve bunlara konsantre olacağı kamp ortamına giderken arkalarında olan taraftarın onlara ağır eleştiriler yaptığını gören taraftarları...

Saha içinde kazanıp/kaybettiklerine bir de biz yük olmayalım. Ligin ilk yarısında bize mucizevi olayları yaşatan, hayalleri, hedefe dönüştüren çocuklara güç olmamız lazım.

Bir de gerçeklere gelelim...

Bursaspor elinde olan kadro ile ikinci yarıda en iyimser haliyle 6. sırayı kovalayacak durumda. Daha ötesini istemek gerçeklikten uzaklaşmak olacaktır. Bu durumda bizim nasıl arkalarında güç olmamız
gerekiyorsa, yönetenlerin de onların yanında güç olmaları gerekiyor. Gerekenleri yapmaları...

Mali zorlukların, temliklerin kısaca yaşanan problemlerin zaten herkes farkında. Bir çıkar yol varsa eğer bunun peşinden sonuna kadar gidilmesi gerekiyor. Yoksa bunca çaba ve emek yerini hüsran ve
yok oluş sürecine bırakacak. Bursaspor bu sezon Süper Lig içine atamazsa kendini bir daha buralarda yazacağımız bir Bursaspor olmayacak...

Çok kritik bir 2 haftalık saha dışı süreci bekliyor bizleri. Bekleyip görelim...