Ne yesek?

"Aklını peynir, ekmekle yemiş!" derlerdi, sıradışı davranan ve fikir ortaya atanlar için.
Zaman içinde, "kafayı yemiş" deyip geçtiler haklı olarak.
Ekmek 5 TL, Peynir 150 TL olunca lafta bile olsa söylemek zorlaşıyor.
İnekleri kesmişiz, süt kalmamış.
Yahu zaten peyniri sütten yapan mı kaldı?
Kireç kaymağından bile yaptılar.
Soya, jelatin, yoğurt suyu, az biraz tatlandırıcı, ohhh mis gibi peynir.
Koy unu, biraz patates püresi, oldu mu sana mis gibi kaşar...
Bu akıl yenmezde ne yapılır?
Yanına peynir ekmek gerekmez, doya doya ye.
100 TL'ye 5 Kilo bal satanlarla mücadele ediyorlardı, birden unutuldu.
Meğerse sahte balcılar, kilosunu 120 TL yapmışlar, bal yine sahte ama, pahalı.
Kazan aynı kazan, firma adı farklı, adres aynı, bal daha pahalı, arı yok, kovan hiç yok...
Yormayın arıları.
Soya eti kebapçıları daha insaflı bu aralar.
50 Gram kırmızı et, kuyruk yağı, 1 KG soya kıyması, karıştır, gazla gitsin.
At eti de çok pahalı, zaten üzerinden çok zaman geçti, yediklerimizi bir yıl sonra öğrenmiştik.
Şimdi hiç öğrenemeyeceğiz.
Ürün, gıda ve fiyat denetimi hak getire.
Olan barınak ve sokaklardaki canlılara oldu anlayacağınız.
Tüzüğe aykırı et ve süt ürünleri doğadaki canlıların payıydı.
Tarihi geçmiş ürünlerde öyle.
Denetimler kalktı, hayvanlar gönüllülere kaldı.
Bir avuş gönüllü ellerinde mama torbaları, oradan oraya koşuşturuyor.
Kuşlar bile tanıyor hepsini, onlarda bu yokluktan paylarını alıyorlar.
Sorun denetimsizlik mi, yoksa kurumuş ve kurutulmuş vicdanlar mı?
Yoksa, tek suçlu para mı?
Kim demiş "parayla saadet olmaz" diye?
Bir güzel oluyor ki, yiyenlerden biliyorum, pek mutlular.